Bye Bye Swaziland! Hello Cape Town
Blijf op de hoogte en volg Anne
16 Maart 2015 | Mozambique, Inhambane
Lieve allemaal,
Het is alweer een paar weken geleden sinds de laatste update, dus de hoogste tijd om weer wat te schrijven.
Bij mijn laatste update hadden we net de informatie over Mozambique gehad (inmiddels lijkt zelfs Mozambique alweer onwijs lang geleden.)
Het was dan ook ons laatste weekje op de school voor we daarheen gingen. En daarom hadden we op vrijdag een afscheidsfeestje georganiseerd voor de kinderen. We hadden een foto op groter formaat laten afdrukken, zodat ze deze in het klaslokaal konden ophangen.
De dag zelf bestond uit spelletjes, kleuren, muziek en veel snoepjes. De kinderen krijgen elke ochtend ontbijt op hun school en omdat het altijd hetzelfde is, namelijk pap, hadden wij voor deze dag ontbijt gemaakt.
Witte boterhammen met chocoladepasta: nadat de eerste verbazing over dit eten was verdwenen, hebben ze heerlijk zitten smullen. Daarna was het tijd voor stoelendans, de kinderen die niet mee deden tijdens de ronde stonden met hun oor dichtbij de boxjes te luisteren naar de muziek daar uit kwam. Om heel verbaasd te zijn als de muziek ineens stopte en zich wild te schrikken als we hem weer aanzetten. Super aandoenlijk!
Lianne had ballonnen meegenomen uit het ziekenhuis waar ze werkt, van die super stevige en vrolijk gekleurde. Maar my god, die dingen waren lastig op te blazen en dat dan 40 keer. Ook werd iedereen voorzien van een feestelijk hoedje en zo werd het een heel gezellige en vrolijke dag, wat het afscheid nemen wat makkelijker maakte. Ook al vond ik het lastiger dan ik gedacht had.
Lang tijd om te treuren hadden we niet, want vrijdagmiddag stond er voetbal "wedstrijd" op het programma met iedereen van All Out Africa. Het was bloedheet, maar het was echt fantastisch!!
Zaterdag stond er raften, tuben en abseilen op het programma. ZO GAAF! Het was echt nog veel leuker dan ik van te voren had verwacht. Samen met Lianne in een bootje voor het raften en we zijn niet omgeslagen! Wiehoe!
Na de lunch kwam tuben, in je eentje in een soort kleine ronde band. Dit was wat mij betreft het leukste gedeelte. Je was aangewezen op je eigen balans en dit was hilarisch. Als je even niet goed oplette, kon je makkelijk omslaan. Ik ging super goed, tot het einde, de laatste stroomversnelling. Helaas wel een paar rotsjes toen meegepakt, dus ik had wat blauwe plekken als aandenken.
Daarna abseilen, het gedeelte waar ik tegenop zag. Doodeng vind ik het. En doodeng was het. Ik zal nooit begrijpen dat mensen dit voor de lol doen. Het gevoel dat je aan twee dunne touwtjes hangt en dan over de rand van de rots moet stappen... pure paniek.
Dit is ook terug te zien in de foto's; tijdens het tuben en raften zijn we allemaal aan het lachen. Tijdens het abseilen is die lach verdwenen en heeft die plaatsgemaakt voor angst.
Volgende ochtend MOZAMBIQUE. Hier keken we al naar uit sinds het moment dat we waren aangekomen in Swaziland. Mozambique zou namelijk echt zon, zee, strand en kokosnoten worden. Dus kom maar op.
De reis was behoorlijk lang 12 uur ongeveer, gelukkig ongeveer 9 uur van de reis liggen slapen. Dus was goed te doen. In Mozambique hebben ze een andere valuta dan in Swaziland, dus net over de grens kwam er iemand de auto in en gingen we op een, illegale, manier geld ruilen. No worries, het schijnt dat zelfs de politie op deze manier hun geld ruilt.
De lodge waar we in verbleven lag letterlijk op het strand, vanaf het terras ging je een trap af en dan stond je met je voetjes in het zand. We zaten trouwens in het plaatsje Tofo, ontzettend mooi. Doordat er toeristen komen is het nu wat het is, maar het is niet toeristisch. Dus geen busladingen vol met toeristen en overvolle stranden, maar een enkele toerist en binnen minstens een straal van 35 meter ligt er niemand naast je op het strand. De dagen daar bestonden uit een oceaan safari, waarbij je op een klein soort speedbootje over het water zoeft op zoek naar whale sharks, dolfijnen etc., helaas niks gezien, we hebben niet echt geluk met onze safari's tot nu toe. Omdat we niks zagen was er helaas op het open water geen aanleiding om uit de boot te gaan en te gaan snorkelen met dolfijnen bijvoorbeeld. Dus gingen we naar een reef om daar te snorkelen met de kleinere zeedieren. Heel Nemo is gepasseerd, dus dat maakte het weer goed.
De volgende dag stond er een kayak trip op de planning. Prachtige tocht naar een eiland, waar de mensen nog redelijk geisoleerd van de buitenwereld wonen. Na een rondleiding over het eiland, kregen we een heerlijke lunch aangeboden van de chief van het eiland. Genoten!! Allemaal heerlijke lokale specialiteiten. Terug hoefden we niet te kayakken, maar gingen we met een klein zeilbootje, heerlijk genieten (+ verbranden) in de zon.
Dit waren de activiteiten die voor ons gepland waren. Zelf zijn we gaan quad rijden. De arme man wist eerst niet hoe die het hebben moest toen er 4 vrouwen voor zn neus stonden. Maar al snel crossten we langs elkaar over het strand. Op de terugweg pikten we wat lokale vrouwtjes op die de hele dag aan het vissen waren op het strand en gaven we ze een lift terug. Hilarisch, behalve het feit dat er bakken vol met vis achter je rug gehouden werden, dus als je iets te hard door een kuil ging, kreeg je heerlijk wat viswater over je heen. Op een gegeven moment betrok het echter en kregen we een tropische regenbui over ons heen. Gegil en gelach alom en drijfnat kwamen we thuis.
Op donderdag zijn we nog een keer extra gaan snorkelen, tussen de zeepaardjes en zeesterren. Heel leuk, nooit geweten dat er verschillende kleuren van zeesterren zijn.. Dus ook nog is educatief.
's Avonds hadden we een bbq bij 1 van de jongens van de duikschool en vrijdag was alweer de laatste dag. De dag bestond uit uitbrakken en uitrusten voor de laatste avond. Omdat Mozambique een andere valuta heeft dan Swaziland moesten we al ons geld opmaken.. Zaterdagochtend zouden we om 3 uur vertrekken, dus we moesten het tot die tijd volhouden. Resultaat: 11 van de 12 uur geslapen op de terugweg, werd een halfuur voor we "thuis" waren wakker.
Zondag was laatste dagje van Lianne, 's ochtends gingen we naar een kerk. Wilden graag is meemaken hoe dat was. Grootste gedeelte van de mis bestond uit zang, zo bijzonder om die sfeer mee te maken. We werden ergens vooraan gezet. En er werden tijdens de mis ook nog is twee verlovingen aangekondigd. Dit is een hele show en happening, super leuk.
Op maandag vertrokken 3 vd 5 en bleven alleen Karen en ik over, sad moment. En het was ook nog is slecht weer, dus we voelden ons echt twee verloren schapen. Maar vanaf dinsdag ging het beter ;-). De komende twee weken zouden we sport gaan doen, elke dag gaan we dan naar een andere school om spelletjes e.d. met de kinderen te doen. Op deze manier krijg je dus alle schooltjes te zien en heb je de kans om alles ook te vergelijken. We zijn gaan paardrijden met een aantal kinderen en gaan zwemmen, vooral zwemmen was echt heel tof!!
Op zaterdag hadden de twee sport teachers hier een voetbaltoernooi georganiseerd, kindjes tot 15 jaar mochten meedoen. Super schattig en bloedfanatiek. Zondag zijn we zelf naar een voetbalwedstrijd gaan kijken in het nationale stadion hier.
Maandag en vrijdag bestonden weer uit sport. Karen en ik zijn zelf een middag gaan paardrijden in een natuurreservaat hier in de buurt. Twee uur lang door op 5 meter afstand van zebra's, kudu's en wildebeasts.
Afgelopen weekend was laatste weekend hier, zaterdag was de finale van het voetbaltoernooi en zondag zijn we weer naar het natuurreservaat gegaan om daar eerst een mooie hike te maken en daarna daar te zwemmen en barbecuen. Top dag!!
Vanochtend afscheid genomen van Karen, zij vliegt vandaag terug naar Belgie helaas :(.
Zelf ging ik met een van de medewerkers van All Out een kindje bezoeken. Ik ga namelijk 1 van de kindjes van een schooltje hier sponsoren en ik zou vandaag zijn familie ontmoeten. Het is een super schattig jongetje van 5 jaar oud. Hij woont bij zijn grootvader, omdat zijn ouders hem verstoten hebben. Helaas is zijn grootvader gehandicapt (heeft een been verloren) en daardoor zijn er nauwelijks inkomsten en kunnen zij bijna niet voor zichzelf zorgen. Door het feit dat ik hem nu ga sponsoren kan hij vanaf volgend jaar naar primary school en kan er voor voldoende eten e.d. gezorgd worden.
Het liefst zou ik alle kindjes sponsoren, maar dat is helaas niet mogelijk. Ben al heel blij dat ik in ieder geval voor 1 kindje een verschil kan maken!
Inmiddels is het tijd voor mijn laatste avondmaal in Swaziland en ga ik de laatste dingen inpakken. Morgenochtend vertrek ik richting Kaapstad, dit is een 11-daagse reis met o.a. stops in St. Lucia, Durban, Port Elizabeth.
Heel veel zin in! Tijd voor een nieuw avontuur!!! Al is het wel gek om hier weg te gaan na hier zo lang te zijn geweest...
xxxxx
Het is alweer een paar weken geleden sinds de laatste update, dus de hoogste tijd om weer wat te schrijven.
Bij mijn laatste update hadden we net de informatie over Mozambique gehad (inmiddels lijkt zelfs Mozambique alweer onwijs lang geleden.)
Het was dan ook ons laatste weekje op de school voor we daarheen gingen. En daarom hadden we op vrijdag een afscheidsfeestje georganiseerd voor de kinderen. We hadden een foto op groter formaat laten afdrukken, zodat ze deze in het klaslokaal konden ophangen.
De dag zelf bestond uit spelletjes, kleuren, muziek en veel snoepjes. De kinderen krijgen elke ochtend ontbijt op hun school en omdat het altijd hetzelfde is, namelijk pap, hadden wij voor deze dag ontbijt gemaakt.
Witte boterhammen met chocoladepasta: nadat de eerste verbazing over dit eten was verdwenen, hebben ze heerlijk zitten smullen. Daarna was het tijd voor stoelendans, de kinderen die niet mee deden tijdens de ronde stonden met hun oor dichtbij de boxjes te luisteren naar de muziek daar uit kwam. Om heel verbaasd te zijn als de muziek ineens stopte en zich wild te schrikken als we hem weer aanzetten. Super aandoenlijk!
Lianne had ballonnen meegenomen uit het ziekenhuis waar ze werkt, van die super stevige en vrolijk gekleurde. Maar my god, die dingen waren lastig op te blazen en dat dan 40 keer. Ook werd iedereen voorzien van een feestelijk hoedje en zo werd het een heel gezellige en vrolijke dag, wat het afscheid nemen wat makkelijker maakte. Ook al vond ik het lastiger dan ik gedacht had.
Lang tijd om te treuren hadden we niet, want vrijdagmiddag stond er voetbal "wedstrijd" op het programma met iedereen van All Out Africa. Het was bloedheet, maar het was echt fantastisch!!
Zaterdag stond er raften, tuben en abseilen op het programma. ZO GAAF! Het was echt nog veel leuker dan ik van te voren had verwacht. Samen met Lianne in een bootje voor het raften en we zijn niet omgeslagen! Wiehoe!
Na de lunch kwam tuben, in je eentje in een soort kleine ronde band. Dit was wat mij betreft het leukste gedeelte. Je was aangewezen op je eigen balans en dit was hilarisch. Als je even niet goed oplette, kon je makkelijk omslaan. Ik ging super goed, tot het einde, de laatste stroomversnelling. Helaas wel een paar rotsjes toen meegepakt, dus ik had wat blauwe plekken als aandenken.
Daarna abseilen, het gedeelte waar ik tegenop zag. Doodeng vind ik het. En doodeng was het. Ik zal nooit begrijpen dat mensen dit voor de lol doen. Het gevoel dat je aan twee dunne touwtjes hangt en dan over de rand van de rots moet stappen... pure paniek.
Dit is ook terug te zien in de foto's; tijdens het tuben en raften zijn we allemaal aan het lachen. Tijdens het abseilen is die lach verdwenen en heeft die plaatsgemaakt voor angst.
Volgende ochtend MOZAMBIQUE. Hier keken we al naar uit sinds het moment dat we waren aangekomen in Swaziland. Mozambique zou namelijk echt zon, zee, strand en kokosnoten worden. Dus kom maar op.
De reis was behoorlijk lang 12 uur ongeveer, gelukkig ongeveer 9 uur van de reis liggen slapen. Dus was goed te doen. In Mozambique hebben ze een andere valuta dan in Swaziland, dus net over de grens kwam er iemand de auto in en gingen we op een, illegale, manier geld ruilen. No worries, het schijnt dat zelfs de politie op deze manier hun geld ruilt.
De lodge waar we in verbleven lag letterlijk op het strand, vanaf het terras ging je een trap af en dan stond je met je voetjes in het zand. We zaten trouwens in het plaatsje Tofo, ontzettend mooi. Doordat er toeristen komen is het nu wat het is, maar het is niet toeristisch. Dus geen busladingen vol met toeristen en overvolle stranden, maar een enkele toerist en binnen minstens een straal van 35 meter ligt er niemand naast je op het strand. De dagen daar bestonden uit een oceaan safari, waarbij je op een klein soort speedbootje over het water zoeft op zoek naar whale sharks, dolfijnen etc., helaas niks gezien, we hebben niet echt geluk met onze safari's tot nu toe. Omdat we niks zagen was er helaas op het open water geen aanleiding om uit de boot te gaan en te gaan snorkelen met dolfijnen bijvoorbeeld. Dus gingen we naar een reef om daar te snorkelen met de kleinere zeedieren. Heel Nemo is gepasseerd, dus dat maakte het weer goed.
De volgende dag stond er een kayak trip op de planning. Prachtige tocht naar een eiland, waar de mensen nog redelijk geisoleerd van de buitenwereld wonen. Na een rondleiding over het eiland, kregen we een heerlijke lunch aangeboden van de chief van het eiland. Genoten!! Allemaal heerlijke lokale specialiteiten. Terug hoefden we niet te kayakken, maar gingen we met een klein zeilbootje, heerlijk genieten (+ verbranden) in de zon.
Dit waren de activiteiten die voor ons gepland waren. Zelf zijn we gaan quad rijden. De arme man wist eerst niet hoe die het hebben moest toen er 4 vrouwen voor zn neus stonden. Maar al snel crossten we langs elkaar over het strand. Op de terugweg pikten we wat lokale vrouwtjes op die de hele dag aan het vissen waren op het strand en gaven we ze een lift terug. Hilarisch, behalve het feit dat er bakken vol met vis achter je rug gehouden werden, dus als je iets te hard door een kuil ging, kreeg je heerlijk wat viswater over je heen. Op een gegeven moment betrok het echter en kregen we een tropische regenbui over ons heen. Gegil en gelach alom en drijfnat kwamen we thuis.
Op donderdag zijn we nog een keer extra gaan snorkelen, tussen de zeepaardjes en zeesterren. Heel leuk, nooit geweten dat er verschillende kleuren van zeesterren zijn.. Dus ook nog is educatief.
's Avonds hadden we een bbq bij 1 van de jongens van de duikschool en vrijdag was alweer de laatste dag. De dag bestond uit uitbrakken en uitrusten voor de laatste avond. Omdat Mozambique een andere valuta heeft dan Swaziland moesten we al ons geld opmaken.. Zaterdagochtend zouden we om 3 uur vertrekken, dus we moesten het tot die tijd volhouden. Resultaat: 11 van de 12 uur geslapen op de terugweg, werd een halfuur voor we "thuis" waren wakker.
Zondag was laatste dagje van Lianne, 's ochtends gingen we naar een kerk. Wilden graag is meemaken hoe dat was. Grootste gedeelte van de mis bestond uit zang, zo bijzonder om die sfeer mee te maken. We werden ergens vooraan gezet. En er werden tijdens de mis ook nog is twee verlovingen aangekondigd. Dit is een hele show en happening, super leuk.
Op maandag vertrokken 3 vd 5 en bleven alleen Karen en ik over, sad moment. En het was ook nog is slecht weer, dus we voelden ons echt twee verloren schapen. Maar vanaf dinsdag ging het beter ;-). De komende twee weken zouden we sport gaan doen, elke dag gaan we dan naar een andere school om spelletjes e.d. met de kinderen te doen. Op deze manier krijg je dus alle schooltjes te zien en heb je de kans om alles ook te vergelijken. We zijn gaan paardrijden met een aantal kinderen en gaan zwemmen, vooral zwemmen was echt heel tof!!
Op zaterdag hadden de twee sport teachers hier een voetbaltoernooi georganiseerd, kindjes tot 15 jaar mochten meedoen. Super schattig en bloedfanatiek. Zondag zijn we zelf naar een voetbalwedstrijd gaan kijken in het nationale stadion hier.
Maandag en vrijdag bestonden weer uit sport. Karen en ik zijn zelf een middag gaan paardrijden in een natuurreservaat hier in de buurt. Twee uur lang door op 5 meter afstand van zebra's, kudu's en wildebeasts.
Afgelopen weekend was laatste weekend hier, zaterdag was de finale van het voetbaltoernooi en zondag zijn we weer naar het natuurreservaat gegaan om daar eerst een mooie hike te maken en daarna daar te zwemmen en barbecuen. Top dag!!
Vanochtend afscheid genomen van Karen, zij vliegt vandaag terug naar Belgie helaas :(.
Zelf ging ik met een van de medewerkers van All Out een kindje bezoeken. Ik ga namelijk 1 van de kindjes van een schooltje hier sponsoren en ik zou vandaag zijn familie ontmoeten. Het is een super schattig jongetje van 5 jaar oud. Hij woont bij zijn grootvader, omdat zijn ouders hem verstoten hebben. Helaas is zijn grootvader gehandicapt (heeft een been verloren) en daardoor zijn er nauwelijks inkomsten en kunnen zij bijna niet voor zichzelf zorgen. Door het feit dat ik hem nu ga sponsoren kan hij vanaf volgend jaar naar primary school en kan er voor voldoende eten e.d. gezorgd worden.
Het liefst zou ik alle kindjes sponsoren, maar dat is helaas niet mogelijk. Ben al heel blij dat ik in ieder geval voor 1 kindje een verschil kan maken!
Inmiddels is het tijd voor mijn laatste avondmaal in Swaziland en ga ik de laatste dingen inpakken. Morgenochtend vertrek ik richting Kaapstad, dit is een 11-daagse reis met o.a. stops in St. Lucia, Durban, Port Elizabeth.
Heel veel zin in! Tijd voor een nieuw avontuur!!! Al is het wel gek om hier weg te gaan na hier zo lang te zijn geweest...
xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
